ترسم از سایه خویش آمد و هنگام درو!

دوشنبه, ۱۳ مهر ۱۳۹۴، ۰۸:۲۵ ب.ظ

یک آی پی مشکوک چندبار «استفاضه» را باز می کند. آی پی یکی دو وبلاگ دیگری که گاهی آنجا مینویسم را هم چک میکنم. آی پی مشکوک آنجا هم هست! مطمئن میشوم لو رفته ایم! تمام احتمالات را بررسی میکنم. تمام راه حل ها را. و نیز تمام فرصت ها و تهدیدها و چالش ها و...

و باز هم این سوال قدیمی داغ میشود که آیا اینگونه وبلاگ نویسی درست است یا نه؟ همین که فکر تعطیلی وبلاگ و حداقل تغییر آدرس غلبه پیدا میکند بر بی خیالی و دل به دریا زدن، بعد از چند ساعت میفهمم آی پی مشکوک آی پی خودم بوده است!

یکی نیست بگه: «نمیخوای کسی پیدات کنه مگه مجبوری وبلاگ بنویسی؟»

۰ ۹۴/۰۷/۱۳

مریم ثالث

۱۳ مهر ۹۴ ، ۲۰:۲۸

سیده زهرا میم

یک آی پی مشکوک ((:
مریم ثانی اسم و فامیل واقعیتون هست ؟ خب با یه اسم مستعار بنویسید (:

۱۳ مهر ۹۴ ، ۲۳:۰۵

نسیم بهشت

سلام

صرفا به عنوان یه وبلاگ خون مریض عرض می کنم:

علی الاصول اگه وبلاگی می نویسید

و اگه وبلاگتون خواننده ای غیر از خودتون و چند نفر فامیل و آشنای خیلی نزدیک داره

نباید بعید باشه که وبلاگتون پیدا بشه

و خونده بشه

اونم تو این دنیای اینترنتی کوچیک که همه جاش به همه جاش راه داره.

تجربه کردم که می گم. کم نبودن آدمای آشنا و غریبه ای که نمی خواستن خونده بشن وشناخته بشن و خونده شدن و شناخته شدن.

حیف که اون قدر عمرمونو تلف کردیم تو وبلاگ گردی... :-)

۱۳ مهر ۹۴ ، ۲۳:۵۹

زهرا

سلام!
داشت خیلی جنایی می شد ولی پایانش غافلگیر کننده بود خوشبختانه! :)

مریم من حتا مدتها فکرم مشغول این سوال هست که وقتی آشنایی با اسم مستعار داره یه جا می نویسه و نخواسته که آدرس وبلاگش رو به دیگران بده و تو پیداش کردی حق داری وبلاگش رو بخونی یا نه؟؟! اینجور موارد کم نیستن
از طرفی می گم اگه نمی خواست دیگران بخونن نمی نوشت تو فضای عمومی و مسئولیتش با خودشه، از طرفی می گم خب طفلی لابد نمی خواسته من بخونم که آدرسش رو نداده بهم :/

۱۴ مهر ۹۴ ، ۰۹:۴۱

خاله

سلام
سعادتش نبود...
دوستم عزیزم (که البته فامیل هم هستیم) که همسرش هنوز جزو مفقودین منا هستند، آن روز منزلشان روضه داشتند، دلم پیش شهدا بود...
اما
فکر کردم شاید حضورم تسلایی باشد برایش، تا اینکه برای دلم خودم بروم تشییع شهدا...
دعا کنید پیدا بشوند. این روزها اصلا حالشان خوب نیست...

۱۴ مهر ۹۴ ، ۲۱:۰۷

مریم رضوی

فقط چند ماه اول وبلاگ نویسی با خیال راحت از هرچی دلم میخواست می نوشتم، بعدش به خاطر ترس خوانده شدن توسط آشناها (آشناهای مذکر البته D:) دیگه کمتر شخصی مینوشتم. بعد یه مدت هم که کلا ماهی دو خط مینوشتم، چون هرچیزی به فکرم میرسید بنویسم بالاخره یه جوری شخصی بود :))

میدونم ترس معقولی نیست، آشناها مطالب شخصی منو بخونن (حالا نه خیلی شخصی!) اتفاق خاصی نمی افته، ولی از اون ترسهای نامعقوله که نمیتونم از خودم دورش کنم :)

در حاشیه: همین یکی دو ماه پیش بود که فهمیدم یکی از دوستام تو گودریدز، یکی از بچه های شریفه. هر دو با اسم مستعار عضو گودریدزیم، از کتابهایی که میخوندیم کشف کردیم در دنیای واقعی هم همدیگه رو میشناسیم :))

۱۴ مهر ۹۴ ، ۲۲:۵۵

مریم ثانی

سلام بر همگی

بعضی از دوستان لطف دارن و در کامنتهای خصوصی دارن اعلام حضور میکنن
به نظرم راه خوبی برای کاهش نگرانیه.
میدونم ممکنه به نظرتون مسخره به نظر برسه اما میخوام خواهش کنم همه کسایی که من رو میشناسن و تا حالا تو استفاضه (بلاگ) کامنت نذاشتن یه کامنت خصوصی بذارن. سعی میکنم یهو تعطیل نکنم برم :))
ممنون

۱۵ مهر ۹۴ ، ۱۲:۳۰

تو بلاگفا یه امکانی وجود داشت نمی دونم اینجا مشابهش هست یا نه...
که ادامه مطلب بنویسی و رمز بذاری
این طوری می تونی برای یه جمع محدود که می شناسی شون بنویسی و نگران هم نباشی

۱۵ مهر ۹۴ ، ۲۱:۰۷

فاطمه نظریان

مریم چقدر حساسیت به خرج میدی. من به شخصه از جاهای مختلف ممکنه وبلاگت رو چک کنم و آی پی های مختلف، واقعا تو میخوای آی پی ها رو چک کنی و ذهنت رو مشغول این چیزها کنی؟ بابا چیزهای خیلی مهم تری وجود داره که ذهن باید بهش بپردازه...
بعد اصلا این مساله که تو در این فضا بنویسی و توقع داشته باشی یک عده نخونندت برای من عجیبه! اصلا این فضا چنین قابلیتی که تو دنبالش هستی رو نداره مگر اینکه یک جای دیگه بنویسی تا بتونی خواننده هاتو محدود و کنترل کنی که بعدش این رو نخواهم فهمید که کسایی که میشناسنت خب میشناسنت تا حدودی و حتما هم شبیه خودت هستن که انتخابشون میکنی و گفتن و نوشتن برای اون ها یعنی چی؟

۱۶ مهر ۹۴ ، ۱۳:۴۶

خیالِ دست

من هم یه مدت زیاد چک می‌کردم آمار وبلاگم رو—مخصوصاً اینکه چه کسایی لینک داده‌اند. چند وقت پیش تصمیم گرفتم که دیگه چک نکنم و دیگه چک نکردم، به همین سادگی. الآن هم زندگی—لآاقل از این جنبه‌اش—بهتر شده. به شما هم پیشنهاد می‌کنم یه مدت آمار رو چک نکنید و به همین سبک و سیاق به نوشتنتون ادامه بدین، شاید زندگی برای شما هم بهتر شد.

استفاضه

استفاضه

سلام :)

ترسم از سایه خویش آمد و هنگام درو!

نظرات (۱۴)

ارسال نظر