امروز صبح... در اولین شنبه ماه جدید... چند دقیقه ای ایستادم.... در میان میدان فردوسی.
چند دقیقه ای می ایستم و به خیابانی که به سمت پلاسکو میرود نگاه میکنم.
آدمها و ماشینها سریع از کنار هم عبور میکنند. نمیدانم امروزشان چه فرقی با دیروز و روزهای قبلشان دارد. در بیست و چهار ساعت قبل مدام خبرها و فیلم ها و گزارشهای فاجعه را از نزدیک دیده ام و متاثر شده ام اما اکنون جایی ایستاده ام که در چند متری من چندین نفر زیر آوار مانده اند و
